1. |
III. Odium Somniferum
08:52
|
|
||
iii. i. Hljóðs bið ég allar
óhelgar kindir,
meiri og minni
mögu Aurgelmis
ii. Sá sem hefur eyra,
hann heyri
Þeir sem ei hlusta
skulu áfram leir vera
iii. Frjáls
frá prísund holdsins
laus
úr búri hugans
iv. Á brún heimsins
er jafn langt til himins og heljar
Tómið sem slær bak rifjum þínum
mun leiða þig að pyttnum mikla
v. Þú fellur niður frá jörðu!
Ég stend við svarta hliðið!
vi. Frummyrkrið
mun gleypa allt
sem er og hefur verið
vii. Það logar enn
í brjósti þér
þráir að brjótast út
viii. Gakktu inn
í dimmt fjallið
Gakktu inn
í þrúgandi dýpið
ix. Þú sem leitar
þú sem kvelst
Rita þú í bók það
sem þú sérð
x. Ámáttleg sjón
ósvikin
ójarðnesk hljóð
vekja upp óhug
xi. Þungi fjallsins
sligar þig
ei bugast, ei brotna
umberðu í nokkra stund
xii. Phlegethon brennur
í æðum þínum
lát blóðið lýsa þér leið
xiii. Lof sé jörðinni og hafinu,
því djöfullinn er stiginn niður til oss
því hann veit, að hann hefur nauman tíma.
xiv. Visita Interiora Tartaros Rectificando Invenies Occultum Lapidem
|
||||
2. |
II. Ars Moriendi
08:18
|
|
||
ii. i. Mara á brjósti mér
hlær
strýkur mér um
stjarfan vanga
ii. Svefndauður
andvaka
hvít gríma lögð á andlit mitt
iii. Svartur eldur
logar úr brjósti mér
ég reyni að öskra
en maran hlær
iv. kaldar hendur, kaldar klær
toga þig niður
drukknaðar sálir, örvona
toga dýpra og dýpra
v. Jarðarfararmold
skríður um þig, skríður inn í þig
lifandi étur þig dauðan
iðandi ormar iðrast
vi. Þrútið hræ gall storknaðir vessar
blómstraðu
skinn og bein, skinn og vein
skorpnar varir berar tennur
vii. Sem ljár fellir korn
og naðra hleypir ham
rotnar af mér
aur jarðar
viii. Við beinaströnd
situr jötna far
ferjan dökka
bíður mín
ix. Ég slít úr höfði mér
ríf af himnum ofan
blóðugt fargjald
silfrað ennitungl
x. Haturs fljót
ólgandi stormur
nístandi öldurót
það kallar, það hvíslar
xi. Dregur mig nær
Dregur mig nær!
Dregur mig...
xii. Óminnisvatn
hreinsar morkinn huga
þyngsli mörunnar
af mér létt
xiii. Ég geng
um aldir alda
meðal hinna
gleymdu dauðu
xiv. Bein mín gulnuð
ég hósta
ryki og mold
ég dreg andann á ný
xv. Grafardróttinn!
Ég ákalla þig!
xvi. Láttu mig lausan!
Veittu mér dauðann!
xvii. Hún situr mig enn
þung á brjósti
og hlær holum tóni
xviii. Ormétinn
maðkaþvagan titrar
í takt
við hjartslátt minn
xix. Svartasta ljós!
xx. Stoðir hrynja
auðnin rís
endinum náð
xxi. Dauðrahersir
reisir mig við
yfir föla kúpu
dregur hann andlit mitt
xxii. Hvaða leið
sem við kjósum að feta
er einungis glötun
sem bíður við leiðarenda
|
||||
3. |
I. VITRIOL
10:15
|
|
||
i.i. Kyrrð
rofin
drungi aldanna
leggst yfir mig
ii. Neðar undirheimum
er uppsprettan
er endirinn
iii. Nágríman fellur
ég hníg niður
örmagna
en ég eygi í fjarska
náttröðul
iv. Blindandi tóm
v. Það teygir sig
óendanlega
hvert sem ég lít
gnæfir það
drottnar
yfir djúpinu
vi. Svarta hliðið
Ég lýk því upp
vii. Gin dýrsins
gleypir mig
ærir mig
viii. Eiturgufur
svíða burt
kvikasilfurslogar
hreinsa
ix. Auðir salir
rykfallnir
innantómt bergmál
ómar
x. Löng steinborð
útbúin skorpnuðum skrokkum
hver bikar tómur
hvert sæti autt
xi. Heyrirðu nú?
nístandi surg
sem sker inn að beini
inn að kviku
xii. Er orðið að öskri
öskri sem nötrar
rauð elding
klýfur
xiii. Berstrípaður
af klyfjum jarðar
sækja á mig
endurminningar
xiv. Hlautsteinninn bíður
þyrstir
litaður
af fornum blótum
xv. Biturt bragð
er af eigin blaði
Funagögull flæðir
xvi. Úr steininum streyma
svartir vessar
Þeir blæða aftur
inn í mig
xvii. Svartnættið
er líf mitt
Hyldýpið
er sál mín
|
||||
4. |
|
|||
ii.i. Þögul för
vegurinn þakinn þyrnum
Þrír varðmenn
blóðþyrstir, blindir
ii. Hljóður læðist hjá
þagmælskan þrúgandi
gulls ígildi
iii. Skerandi ljós
blindar mig
læstar dyr
standa mér opnar
iv. Leiðin handan
liggur djúpt
í frjálsu falli
ég glatast
v. Hugdjarft flón
sleppir hiklaust taki
ráfandi, villtur
að útgönguleið
vi. Vitund mín klofnar
dauðinn fölnar
sandur stundaglassins
seitlar úr höfði mér
vii. Auga mitt sokkið
hálfur í þessum heimi
Líflaus tóft fær séð
sem mönnum er hulið
viii. Aftaka dyggðar
réttlæti fullnægt
Flugnasuð,
vein manna
ix. Myrkur geislabaugur
krýnir höfuð mitt
Augu þín tendruð
dómsdagsbálið
x. Fjarri harmi
ásýnd þín yljar mér
leggst upp að barmi
djúpt í faðmi þér
xi. Blóðug mein
af heljarskörum hylltur
Ástríðukvein
Trylltur
xii. Og ég herði að kverkum þér
koss okkar mettaður dreyra
Og þú herðir að kverkum mér
hvíslar mér hröfnum í eyra
—
xiii. Átthyrnda sól!
Kallaðu nafn mitt!
Morgunstjarnan hungrar
xiv. Níu dagar
og níu nætur
blóð kallar
á blóð
xv. Gegn níu hlið hrjáður,
hef ég gengið dyggur
sem völvuþráður
í nálarauga liggur
xvi. Frá skuggaós
streymir allur minn styrkur
Það skærasta ljós
skapar dýpsta myrkur
|
||||
5. |
|
|||
iii.i. Óvættin sem leitar á þig
heggur þína innstu taug
Forynjan sem kallar nafn þitt
ii. Rödd hennar
heit og dauð
heit og dauð
iii. Launungarmál
hnífsskarpt hvískur
ormatal í huga mér
iv. Seiður forn
magnaður
bölrúnir skal rísta
v. Aska gýs úr vitum mínum
drepsótt í bláum beinum
vi. Návindur ber þung orð á lofti
Hrafnaþing kveður upp dóma
vii. Tungl vex og blóðgast
þögn ríkir á himni
prísundin riðar til falls
viii. Heyr!
ix. Látið óma
enn á ný
þá trylltu frygðarsöngva
x. Hinn nafnlausi lýkur upp
áttunda innsiglinu
xi. Blóð hans brennur í iðrum mínum
raust hans skekur heiminn:
xii. „Þú þekkir mig
náttvættur
sem gvuðar á glugga
sálu þinnar
xiii. Nafn mitt strikað
úr helgra bókum
En ritað í
ösku jarðar“
-
xiv. Ljós
hinsta
hilling manna
xv. Svartasta
gjá
leiðir okkur handan
xvi. Þurr
mold
þungar rætur rotna
xvii. Eyðilögð
auð
liggur í draumlausu dái
-
xviii. Ei trúa
ei vona
feigð kallar
eirð neitar
xix. Neitar
teikn flöktar
tóm
|
Streaming and Download help
If you like Carpe Noctem, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp